Özgürlük dediğimiz çok soyut ve dinamik bir kavramdır; yıllar içinde çok farklı tanımlara tanıklık etmiş bir kelimedir. Şüphesiz bir gerçek bir tanım vardır ki o da şudur; başkasının özgürlüğünü kısıtlamadığımız sürece kendi yaşantımıza devam edebiliriz..
Özgür düşünce bir ruhtur bedenden bedene dolaşır. Dünya üzerinden bir asi ruh bir özgürlük savaşçısı geçti onun adına filmler, diziler ve kitaplar yazdı tabi o bunları yaşarken böyle büyük bir sonuçlara ulaşacağını tahmin edemezdi.. Sizler için içimizdeki Asi Ruh Spartaküsü değerlendirdik..
Spartaküs kimdir ?
Öncelikle Spartaküs kimdir nerelidir kısaca onlardan bahsedelim; Roma Cumhuriyeti’nde Trakyalı bir gladyatördür. M.Ö. 73 – M.Ö. 71 Spartaküs Galyalılar, Kriksus, Oenomayus, Kastus ve Gannikus ile birlikte Üçüncü Köle Savaşı’nın kaçak köle liderlerinden biridir. Gladyatör olmadan önce yani esir düşmeden önce kendi halkı için savaşan sivil askerdir. Tarihçiler, gladyatörden önce çok iyi bir asker olduğunu söyler.
Esir düştükten sonra..
Romalı askerler esir olarak aldıktan sonra esir pazarında satılır. Roma’ ya karşı içindeki öfke hiçbir şekilde dinmez doğduğu yerden ve eşinden ayırmışlardır onu. Hayatta her zaman böyledir çok masumane olan duygular büyük sonuçlar doğurabiliyor.
Artık tek bir düşüncesi vardı ?
Arenada herkesi yenip özgürlüğünü kazanmak ve özgürlüğüne kavuşmak bu düşünce onu beslemekteydi..
Hayaller hayatlar..
Fakat istenilen ya da düşünülen herşey gerçekleşmesi mümkün değil daima göklerden gelen bir karar vardır. Oradan kurtulamayacağını anlayınca arenada omuz omuza mücadele verdiği insanlarla bir kalkışma, sessiz bir çığlık başlatır ve bazı tarihçilere göre 77 bazılarına göre 73 arkadaşıyla isyan eder ve hane halkının hepsini kılıçtan geçirir ve özgürlük artık farklı bir boyutta şekillenmeye başlar!
Özgürlük nefes almayla başlar!
Gladyatör okulundan kaçarak isyan bayrağını çeken Spartaküs ve arkadaşlarına bir kaç gün içinde 200 kişi katılmıştır bile. Vezüv Dağı’nın eteklerine karargah kurup, Romalıların üç bin kişilik ordusunu haber aldıklarında da Vezüv’ün tepesine çekilirler. Gelenleri grup grup avlayarak yok ederler. Elde ettikleri silah ve malzemeyi bu zaferi duyup kendilerine katılan binlerce köleyi silahlandırmak için kullanırlar. Bu, Roma’nın Spartaküs’e ilk yenilgisiydi. Romalıları şaşırttığı kadar binlerce köleye umut ışığı verir ve Spartaküs’ün bayrağı altında toplananlar bir çığ gibi büyür. Kısa sürede binlerce kişilik bir ordunun başındadır.
Önemsenmeyen küçük isyan büyük bir dağ oldu!
Spartacus’un beraberindeki 77 kişi (muhtemelen yakıştırma bir rakam) sadece başlangıçta vardı; yani kaçış operasyonu sırasında. Bu sayı kısa zamanda arttı; yaklaşık 70.000 civarı köleden söz edilmektedir. Bu bir Roma lejyonundan daha kalabalık bir rakamdır.
Yol ayrımı..
Sayılar arttıkça kazanılan zaferler arttıkça başarıya aç bir topluluk ve fikir ayrılıkları çıkmaya başladı artık. Birlikte isyan ettiği isyana öcülük eden Crixus ve kuvvetleri farklı düşüncedeydiler. Crixus, Roma topraklarında kalıp kuvvetlenmek ve sonrasında güçlenip saldırmak istiyordu. Spartaküs ise takipçileriyle birlikte uzak diyarlara gidip özgürlüklerini diledikleri gibi yaşamak istiyordu.
Bu yüzden iki farklı lider oluştu ikiside yollarını seçtiler. Bunun üzerine Roma 5 Lejyon topladı ilk hedef Crixus birlikleriydi onları dağıttıktan sonra Spartaküs’ e doğru harekete geçtiler.
Crixus’ un ölümü..
Crixus’ un ölümü, Spartaküs’ ün bütün düşüncesini değiştir kolayca kaçabilicekken kalmayı tercih etti ve 5 lejyona karşı savaşmaya karar verdi. Lesjyonların sıkıştırmasıyla Messina’ ya çekildi ve büyük savaş orada başladı. Tarihte Messina Savaşı olarak geçen büyük köle savaşı büyük kahramanlıklara rağmen ve insan kanının su gibi akması Roma’ nın zaferiyle sonuçlanmıştır..
Burada birçok rivayet vardır bazı tarihçiler Spartaküs’ ü çarmıha gerip sergilediklerini söyler bazıları ise oradan kaçtığını Anadolu’ ya kadar ilerlediğini söylerler.
Gerçek şu ki..
Ne söylerlerse söylesinler önemi yoktur çünkü küçük ve basit şeylerin sonucunu kimse tahmin edemez. Spartaküs’ ün gerçeği özgürlük düşüncesiydi her insan özgür olmalı şu ya da bu sebepten birinin himayesi altına girmemelidir.
Son olarak özgürlükle alakalı “bize insanları değil fikirleri hatırlamamız gerektiği söylendi çünkü, bir adam yenilebilir, yakılabilir, öldürülür yahut unutulabilir fakat fikirler ölümsüzdür” bir fikir düşünün günümüzü böylesine etkilesin…
[zombify_post]
0 Comments